Żył sobie pustelnik Szymon Szymon był bardzo pobożnym bardzo wiernym panu bogu człowiekiem który cieszył się oczywiście wielkim uznaniem swojej społeczności. Niedaleko jego domu był przydrożny Krzyż z dużą figurą Pana Jezusa taką prawie że ludzkich rozmiarów zarówno Szymon pustelnik chodził często pod ten Krzyż żeby się modlić jak i ludzie z tej miejscowości często przychodzili się modlić jak i również podróżni którzy tamtędy przechodzili przychodzili się modlić jako że Szymon. Bardzo chciał być blisko pana Janusza bardzo chciał go naśladować któregoś razu kiedy był tam sam pod tym krzyżem pomodlił się do Pana Jezusa panie jezu bardzo chciałbym zająć twoje miejsce tak chciałbym być blisko ciebie że chciałbym na ten krzyżu wisieć tak jak ty. Ku zdziwieniu Szymona walne figura przemówiła do niego i powiedziała szymonie jeśli jest takie twoje pragnienie dobrze zamieńmy się miejscami ty będziesz wisiał tutaj na tym krzyżu zamiast mnie a ja będę żył w Twojej pustelni zamiast ciebie Szymon oczywiście niezwykle się ucieszył ale powiedział pan Jezus. Pod jednym warunkiem. Cokolwiek się pod tym krzyżem wydarzy nie wolno ci się odezwać tak jak sam widziałeś ja się tu nigdy nie odzywałem tylko do ciebie teraz mówię nie wolno ci się pod żadnym pozorem odezwać czy się zgadzasz Szymon oczywiście ucieszony że będzie mógł się zamienić z panem jezusem mówi tak oczywiście i tak się stało Szymon.Zawisł na krzyżu a pan Jezus żył jako pustelnik. Większość ludzi nie zorientowała się że na tym krzyżu nastąpiła Zamiana że to Szymon. Tak jak zawsze się modli tak jak zawsze przechodnie przechodzili któregoś razu pod tym krzyżem znalazł się ten bogaty człowiek z bardzo pokaźną sumą pieniędzy jakoś tak się stało że te pieniądze mu wypadły i zostały pod tym krzyżem Szymon nic nie powiedział kiedy ten bogaty. Projekt odszedł pod krzyżem zjawił się jakiś biedak który nagle zobaczył ogromną furę pieniędzy porwał ją no i uciek z niej pieniędzy Szymon nic nie powiedział w końcu przechodził tamtędy. Jakiś młody człowiek który jak się okazało bardzo się spieszył na statek na który miał właśnie wsiąść i przyszedł się pomodlić żeby zdążyć wtedy właśnie w tym momencie pod ten Krzyż wrócił ten bogaty i pomyślał że to właśnie ten młodzieniec zabrał mu te pieniądze. W związku z tym wszczął wielki alarm zawołano policję i oskarżono tego młodzieńca o kradzież tych pieniędzy Szymon nie wytrzymał i odezwał się z krzyża żeby przywrócić sprawiedliwość. Powiedział ten młodzieniec jest niewinny proszę go puścić to nie on to ten biedak w związku z tym skoro Chrystus przemówił młodzieńca szybko puszczono pobieg i zdążył na swój statek bogacz razem z policją poleciał szukać tego biedaka który wziął mu pieniądze.Po wszystkim kiedy już nie było nikogo pod krzyżem wrócił tam Chrystus i mówi do Szymona szymonie umowa była taka że się nie będziesz odzywał że nie będziesz nic mówił że on mówi no ale nie mogłem dopuścić do tego żeby niesłusznie oskarżono tego młodego człowieka. Szymonie a skąd możesz wiedzieć co jest po co.Bo widzisz szymonie ten bogaty człowiek te pieniądze chciał wykorzystać do bardzo złych rzeczy. I bardzo chciałem żeby mu je ukradziono ten biedny bardzo potrzebował tych pieniędzy bo bez nich prawdopodobnie nie przeżyłby tygodnia a ten młodzieniec miał być aresztowany niesłusznie bo jego statek właśnie zatonął i gdyby nie wsiadł. Nie zdążył. Dobry przeżył. Może nam się często wydawać że bóg milczy. I że bóg nic nie mówi z krzyżem i że w związku z tym nie reaguje nie interweniuje i go nie obchodzimy. Kochani ale on jeden wie co jest po co i do czego prowadzi.

Opowieść o człowieku, koniu i psie
Śmierć i wędrówka Pewien człowiek wędrował ze swoim koniem i psem. Byli wielkimi przyjaciółmi. Podczas podróży w całą trójkę uderzył piorun – zginęli na miejscu, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Kontynuowali więc wędrówkę, która trwała bardzo długo, aż zaczęli odczuwać ogromne pragnienie.
Pierwsza brama Dotarli do miejsca w dolinie, gdzie znajdowała się studnia ze strażnikiem. Człowiek zapytał, co to za miejsce i czy mogą się napić. Strażnik odpowiedział, że to niebo, a woda jest dostępna, ale tylko dla ludzi – zwierzęta nie mają tam wstępu.
Próba wierności Mężczyzna, mimo ogromnego pragnienia, nie wyobrażał sobie zostawienia przyjaciół. Skoro jego koń i pies nie mogli się napić, on również zrezygnował. Podziękował i ruszył z nimi w dalszą drogę.
Druga brama Po pewnym czasie dotarli do kolejnej studni. Tamtejszy strażnik zaprosił ich wszystkich – zarówno człowieka, jak i jego zwierzęta. Wszyscy mogli się napić do syta.
Prawdziwe niebo Człowiek zapytał strażnika, co to za miejsce. Usłyszał odpowiedź: „To jest niebo„. Zdziwiony zauważył, że przy poprzedniej studni również powiedziano mu, że to niebo.

Piekło a Niebo Strażnik wyjaśnił różnicę: tamto pierwsze miejsce to było
piekło. Dodał, że tamci robią im w rzeczywistości przysługę – niebo jest bowiem tylko dla tych, którzy nie porzucają przyjaciół. To prosta selekcja: jeśli ktoś jest gotów zostawić bliskich dla własnej korzyści, zostaje w tamtym miejscu.

Opowieść zaczyna się od młodej ćmy, która pewnego dnia zobaczyła piękną, jasno świecącą gwiazdę i zakochała się w niej od pierwszego wejrzenia. Postanowiła lecieć w jej kierunku.
Mimo że każda nocna podróż kończyła się powrotem nad ranem bez osiągnięcia celu, ćma nie poddawała się.
Rodzina i przyjaciele ćmy nieustannie narzekali na jej zachowanie. Pytali, dlaczego nie lata do lamp ulicznych i okien, jak wszystkie inne ćmy, nawet jeśli wiąże się to z ryzykiem poparzenia skrzydeł. Nie rozumieli jej pogoń za nieosiągalnym światłem.
Młoda ćma odpowiadała, że nie interesują jej przyziemne lampy, lecz jest zakochana w gwieździe. Latała tak przez całe lata, podczas gdy inne ćmy ginęły w płomieniach lamp.
Gdy ćma była już stara i zaczęła wątpić w sens swoich wysiłków, nagle ogarnęła ją niezwykła jasność. Gwiazda zeszła do niej, wzięła ją w ramiona i razem poleciały do nieba.

Przesłanie i morał
Autor odnosi tę historię do ludzkiego życia. Zaznacza, że zawsze znajdą się ludzie („bliscy”), którzy będą mówić, że nasze wielkie pragnienia, marzenia o dobru czy wiara w rzeczy niemożliwe są bezsensowne.
Podsumowuje, że mamy wybór: możemy „latać w latarniach” i spalać się w zwykłych sprawach jak inni, albo „zakochać się w Gwieździe” i wierzyć, że ona po nas przyjdzie.